خدا

خدا جونم

باورم مي شه به فكرمي حتي اندازه يك خواب يك رويا

چه لذتي داشت وقتي ديدم همه چيزو باهم بهم دادي

ممنونم. باور كن من حتي قد يك رويا راضيم قد يك خواب

قد همون لبخندي كه تو اون لحظه اگه كسي مي ديدش

شايد عمقش رو نمي فهميد ....

مي دونم بهم مي گي بايد صبوري كنم بايد به تو بيشتر ازاينا

اعتماد داشته باشم نبايد بزارم رشته كار از دستم در بره

اما خوب خودمونيم توام بدجوري پيچونديش ها...

اما با همه اينا به خاطر اون يك لحظه ديشب اندازه تحقق

واقعيش ازت ممنونم .....

ممنونم خيلي ممنون.....................

خاطره

دلم براي كسي تنگ است

كه سالها چشم بر راهش بودم

هستم و خواهم بود..

بهترين ايام عمرم

لحظه هاي با تو بودن

بود و هست و خواهد بود..

ذهن استدلاليم حسابي باهام لج

كرده مدام خاطرات جلو چشمامه..

باورم نمي شه كه تمام خاطراتم اونقدر خيالي به نظر بياد كه حتي خودمم

ديگه باورش نكنم كه بود كه حس كردمش..

حتي نمي دونم داره چه بلايي سرم مي ياد؟چرا دارم اينهمه پرسه ميزنم

تو خاطراتي كه هيچوقت برام سودي نداشت و نداره !

باورم نمي شه كه اينهمه راحت دارم فرو مي رم تو باتلاق ..

اما ديگه حتي باور خودمم بي خيال...

اي كاش هنوز هم اونقدر بچه بودم كه باورم مي شد اگه يكي

بادبادكشو بهم داد يعني دوسم داره....

حس من

تا حالا اين حس رو تجربه نكرده بودم گاهي اوقات عذاب اوره و

گاهي مثل يك حس خنثي كه بود و نبودش فرقي نداره

تا حالا شده يك حس رو درونت درك كني كه بهش ايمان داري

اما همه آدماي دوربرت بگن دقيقا بر عكس اين حسه دروني تو

صادقه ! تو هيچي واسه گفتن واسه دفاع از حست نداري

اولاش سعي مي كني دليل بياري شايد حرفتو قبول كنن

اما بعدش مي بيني فايده نداره..

ته دلت ميگي كاش حقيقت اون چيزي بود كه بقيه ميگن اما نيست

نمي توني خودتو گول بزني كاش مي تونستي...

آرزوت اينكه كاش حرفه اونا راست بود كاش همه نشونه ها

عين هميشه بود عين همه ادماي ديگه..

اما آخه چجوري بگي فرقش چيه

حتي خودتم ديگه حوصله قبولوندن باورت رو نداري

پس بهتره بي خيالش بشي حالا هم رنج باور بقيه رو داري

هم رنج اينكه كاش حرفشون درست بود اونوقت

اشتباهت چقدر قشنگ مي شد ...

اما كاش تو نمي دونستي كاش نمي فهميدي ...

دستم را بگير تا باور كنم نا باورانه ها را .....